એક ગામમાં એક બાપુ રહેતા હતા. બાપુ રોજ ગામવાળાની મોઢે પોતાની બહાદૂરીની ખોટી વાતો કર્યા કરતા. એકિદવસ બાપુ આરામથી બેઠા હતા ત્યાં એક માણસ દોડતો દોડતો આવ્યોમાણસ : બાપુ બચાવો...ગામની બહાર એક િસંહ આવ્યો છે.બાપુ : ગામની બહાર છે ને..અંદર તો નથી આવ્યો ને. જા અંદર આવે તો મને કહેજે.થોડીવાર પછી માણસ પાછો દોડતો દોડતો આવ્યોમાણસ : બાપુ બચાવો...િસંહ ગામના પાદરમાં આવી ગયો છે.બાપુ : ગામના પાદરમા છે ને..ચોકમાં તો નથી આવ્યો ને.જા ચોકમાં આવે તો મને કહેજે.થોડીવાર પછી માણસ પાછો દોડતો દોડતો આવ્યોમાણસ : બાપુ હવે તો બચાવો...િસંહ ગામના ચોકમાં આવી ગયો છે.બાપુ : ઠીક.. હવે તો મારે જાવુ જ પડશે.બાપુ ઉભા થઇ ચોકમાં આવ્યા ને જોયુ તો િસંહ આરામથી ઉભો હતો.બાપુ : એય સાવજ..તારી મા ને ચોદે ભાગ અહીથી નહીતર મારી નાખીશ.િસંહે સામે ત્રાડ પાડી એટલે બાપુએ વાંકા વળી જોડા પગમાંથી કાઢી હાથમા લઇ લીધા અને રાડ પાડી : એ ભાગોચોદીનાવ...આ િસંહ તો બેહરો છે.!!!!!